belangrijkste soorten zonnepanelen die in Oudenbosch worden gebruikt
Zonnepanelen maken gebruik van een onuitputtelijke energiebron, zonlicht, en zetten deze om in elektriciteit of warmte. De drie belangrijkste typen zonnepanelen zijn monokristallijn, polykristallijn en dunnefilm. Monokristallijne zonnepanelen kun je onderscheiden door hun egale donkere uitstraling en afgeronde randen. Ze zijn het duurst, maar bieden ook het hoogste vermogen.
Monokristallijne zonnepanelen, ook wel monokristallijne cellen genoemd, zijn gemaakt van puur geraffineerd silicium en zijn de meest ruimtebesparende en duurzame vorm van silicium PV-cellen op de markt. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan hun donkerzwarte kleur en snijranden. Het gebruik van puur silicium resulteert echter in hoge productiekosten. Polykristallijne zonnecellen zijn daarentegen goedkoper, maar hebben een lager rendement en worden meer beïnvloed door hoge temperaturen dan monokristallijne zonnepanelen.
Hoewel zowel mono- als polyzonnepanelen een indrukwekkende levensduur en efficiëntie hebben (met garanties die doorgaans 25 jaar bedragen), hangt de keuze tussen de twee typen af van uw specifieke behoeften en financieringsopties. Monokristallijne zonnepanelen hebben een iets betere staat van dienst wat betreft de temperatuurcoëfficiënt en kunnen als zodanig bij warm weer meer elektriciteit leveren. Dit verschil wordt echter steeds kleiner naarmate de siliciumceltechnologie verbetert. Het type zonnepanelen dat u kiest, moet ook afhankelijk zijn van uw beperkte ruimte.
Wat zijn de belangrijkste soorten zonnepanelen die in Oudenbosch worden gebruikt?
Hoewel de markt voor zonne-energie nog steeds wordt gedomineerd door monokristallijne c-Si-panelen, hebben ze wel enige concurrentie. Deze polykristallijne opties kunnen betaalbaarder zijn voor huiseigenaren, maar hebben een lager vermogen en efficiëntie dan hun monokristallijne tegenhangers. Polykristallijne zonnepanelen worden vervaardigd door meerdere zuivere siliciumkristallen in stukken te snijden en te smelten, in plaats van het gebruik van het enkele kristal in monokristallijne modellen. Hierdoor ontstaat een blauw, gespikkeld uiterlijk dat misschien niet zo strak is als de monokristallijne optie.
Ze zijn ook goedkoper te produceren, waardoor de uiteindelijke prijs lager wordt. Als u een beperkte dakruimte heeft maar een hoog rendement PV-systeem wilt, kan dit de ideale keuze voor u zijn. U moet ook rekening houden met uw energiebehoeften en de manier waarop u uw systeem wilt financieren, aangezien deze van invloed zijn op de omvang van uw PV-systeem en het geleverde vermogen. Als u van plan bent uw systeem rechtstreeks aan te schaffen, kan monokristallijn een sterker rendement op uw investering opleveren, terwijl een PPA of ander financieringsmodel poly-C financieel haalbaarder voor u kan maken.
Dunnefilmzonnepanelen bevatten sterke lichtabsorberende materialen en zijn ontworpen om energie uit zonlicht op te wekken. Ze kunnen worden gemaakt met verschillende technologieën, waaronder cadmiumtelluride (CdTe), koper-indium-galliumselenide (CIGS) of amorf silicium (a-Si). Afhankelijk van de gebruikte technologie bieden dunnefilmzonnepanelen een lager rendement dan monokristallijne en polykristallijne modules, maar recente technologische ontwikkelingen kunnen deze kloof binnenkort dichten.
In tegenstelling tot kristallijne modules kunnen dunnefilmpanelen flexibel en lichtgewicht worden gemaakt. Deze flexibiliteit maakt ze een ideale keuze voor gebieden waar traditionele stijve zonnepanelen niet kunnen worden geïnstalleerd, zoals gebogen daken of voertuigen. Ze zijn ook goedkoper dan kristallijne zonnepanelen vanwege het verminderde gebruik van halfgeleidermateriaal. Bovendien zijn ze eenvoudiger te installeren omdat ze zich aan verschillende oppervlakken kunnen aanpassen zonder dat er complexe montagesystemen nodig zijn. Dit verlaagt de zachte kosten, die 58% van de totale kosten van een residentieel zonnestelsel uitmaken. Dit is een belangrijke factor in de snel afnemende terugverdientijd van zonne-energiesystemen.
Amorfe zonnepanelen gebruiken minder silicium, waardoor ze goedkoper te bouwen en duurzamer zijn. Ze zijn ook flexibel, waardoor ze zich om oneffen oppervlakken kunnen wikkelen. Ze zijn echter niet zo efficiënt als andere soorten zonnepanelen en kunnen slechts 15% stroom opwekken. Ze zijn ideaal voor off-grid energie en kunnen worden gebruikt om kleine elektronische apparaten zoals rekenmachines en horloges van stroom te voorzien. Ze hebben echter cadmium nodig, dat giftig is voor het milieu.
Dunnefilmzonnepanelen zijn gemaakt van niet-kristallijn silicium (a-Si) geplaatst op een substraat van glas, plastic of metaal. Ze zijn toleranter ten aanzien van temperatuurschommelingen dan mono- of polykristallijne zonnepanelen, waardoor ze ideaal zijn voor het Australische klimaat. CIGS, of koper-indium-galliumselenide, is een ander populair type dunnefilmzonnepaneel. Dit materiaal is een halfgeleider die zich hecht aan een geleidend substraat van glas, aluminium of roestvrij staal. De voor- en achterkant van het zonnepaneel worden vervolgens bedekt met elektroden om zonlicht op te vangen en elektriciteit te produceren.